Przejdź do zawartości

Kazimierz Sikorski (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy kompozytora. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Kazimierz Sikorski
Ilustracja
Kazimierz Sikorski w 1934
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1895
Zurych

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1986
Warszawa

Zawód

kompozytor, teoretyk muzyki

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej Odznaka Nagrody Państwowej Odznaka Nagrody Państwowej Odznaka Nagrody Państwowej
Grób Kazimierza Sikorskiego na cmentarzu Powązkowskim

Kazimierz Wincenty Miłosz Sikorski (ur. 28 czerwca 1895 w Zurychu, zm. 23 lipca 1986 w Warszawie) – polski kompozytor i teoretyk muzyki, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego. W 1914 roku ukończył Gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie[2]. W latach 1911–1919 studiował kompozycję u Felicjana Szopskiego w Wyższej Szkole Muzycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Studiował też prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim oraz muzykologię u Adolfa Chybińskiego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.

W latach 1921–1925 wykładał harmonię, kontrapunkt, solfeż, formy muzyczne i instrumentoznawstwo w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w Łodzi. W 1925 otrzymał stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i rozpoczął studia w Paryżu u Nadii Boulanger. Po powrocie do kraju pracował w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu (1926–1927) i w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie (1927–1939).

Był członkiem założycielem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich, w latach 1928–1930 zastępcą prezesa Sekcji Polskiej Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

Grażyna Bacewicz poświęciła Sikorskiemu trzecią część 3 karykatur na orkiestrę skomponowanych w 1932, jak również dedykowała mu cały utwór[3].

W czasie II wojny światowej, w latach 1940–1944 był dyrektorem Staatliche Musikschule w Warszawie (pełniącej funkcję nieczynnego Konserwatorium).

Po wojnie od roku 1945 był profesorem harmonii, kontrapunktu i kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, a w 1954 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie już od roku 1951 wykładał na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.

Był przewodniczącym jury podczas VIII (1970) i IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1975).

Był dwukrotnie żonaty. Z żoną Heleną Julią z domu Froelich mieli dwoje dzieci: córkę Ewę (ur. 1937) i syna Tomasza (1939–1988), także kompozytora. Drugą żoną Sikorskiego była Adela z Doroszewskich (1934–2020).

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 1-3-20)[4].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Dzieła (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • Motet na chór i orkiestrę smyczkową (1915)
  • Kwartet smyczkowy nr 1(1915)
  • Motet na chór i organy (1915)
  • Psalm VII na chór i orkiestrę smyczkową (1915)
  • Suita na orkiestrę smyczkową (1917)
  • Kwartet smyczkowy nr 2 (1918)
  • Symfonia nr 1 (1919)
  • Sekstet smyczkowy d-moll na dwoje skrzypiec, dwie altówki i dwie wiolonczele (1920)
  • Suita ludowa na orkiestrę (1921)
  • Symfonia nr 2 (1921)
  • Czemuście mnie, śląska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1934)
  • Kwartet smyczkowy nr 3 (1939)
  • Stabat Mater (wersja I), oratorium na bas, chór mieszany i organy (1943)
  • Uwertura na małą orkiestrę (1945)
  • Obrazki wiejskie, suita na małą orkiestrę (1945)
  • Allegro symfoniczne na orkiestrę (1946)
  • Koncert na klarnet i orkiestrę (1947)
  • Leć głosie po rosie, kurpiowska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
  • Na środku pola, kurpiowska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
  • Mazurek kurpiowski na chór mieszany a cappella (1947)
  • Hej, zabujały, pieśń ludowa rekrutów z czasów niewoli na chór mieszany a cappella (1947)
  • Pójdziesz i ty, kujawska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
  • Koncert na róg i małą orkiestrę (1948–49)
  • Suita z Istebnej na małą orkiestrę symfoniczną (1948–51)
  • Mazurek (wersja I) na głos i fortepian (1949)
  • Matulu moja, pieśń na głos i fortepian (1949)
  • Stabat Mater (wersja II), oratorium na cztery głosy solowe, chór i wielką orkiestrę (1950)
  • Mazurek (wersja II) na głos i orkiestrę (1950)
  • Symfonia nr 3 w formie concerto grosso (1953–55)
  • Uwertura popularna na orkiestrę (1954)
  • Koncert na flet i orkiestrę (1957)
  • Koncert na trąbkę, orkiestrę smyczkową i perkusję (1960)
  • Six old Polish dances na orkiestrę (1963)
  • Koncert polifoniczny na fagot i orkiestrę (1965)
  • Koncert na obój i orkiestrę (1967)
  • Symfonia nr 4 (1968–69)
  • Koncert na puzon i orkiestrę (1973)
  • Cztery polonezy wersalskie na orkiestrę smyczkową (1974)
  • Symfonia nr 5 (1978–79)
  • Trzy kanony na jeden temat na orkiestrę smyczkową (1981)
  • Symfonia nr 6 (1983)

Literatura

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.
  2. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1914, nr 27. wne.uw.edu.pl (zarchiwizowane w archive.org). [dostęp 2020-07-21].
  3. ↑ Małgorzata Gąsiorowska, Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 55, 57, 449, ISBN 978-83-224-0547-5.
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SIKORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-07].
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
  7. ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  8. ↑ Uznanie dla twórców kultury [w:] Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1-2.
  9. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  10. ↑ Wręczenie nagrody muzycznej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 72 z 27 marca 1936. 
  11. ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-04]. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryka Kowalczyk, Krystyna Jaraczewska-Mockałło: Kazimierz Sikorski. Życie i twórczość. W 100-lecie urodzin Profesora, Akademia Muzyczna w Warszawie, Warszawa 1995.
  • Kazimierz Sikorski, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Prezesi Związku Kompozytorów Polskich
Rektorzy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
Dyrektorzy Szkoły Dramatycznej w Warszawie
Dyrektorzy Szkoły Publicznej Muzyki Elementarnej/Instytutu Muzyki i Deklamacji
Dyrektorzy Szkoły Głównej Muzyki w Warszawie
Dyrektorzy Instytutu Muzycznego Warszawskiego
Rektorzy Państwowego Konserwatorium Warszawskiego
Rektorzy Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie
Dyrektorzy Staatliche Musikschule in Warschau
Rektorzy Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie
Rektorzy Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie
Rektorzy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina

Rektorzy Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi
Rektorzy
Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej
Rektorzy Akademii Muzycznej
im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów

Kierownicy Katedry Teorii Muzyki UMFC

Przewodniczący jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina
Przewodniczący
Honorowi przewodniczący
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Sikorski_(kompozytor)&oldid=74841580”